★

Fotografie: ©FRIVOLE

Vakantie! Pepijn heeft een weekje vrij van school. Zaterdagochtend wekte ik hem vanwege zwemles wat niet door bleek te gaan maar dat ontdekte hij en AR pas na aankomst in het zwembad. Pepijn heeft vier weken zwemles overgeslagen vanwege een oorontsteking en daarop volgend een gehoorgangontsteking, de mededeling dat zwemles afgelopen zaterdag niet doorging is aan ons voorbij gegaan. Gelukkig mochten hij en AR alsnog lekker zwemmen, waardoor Pepijn ontdekte dat gewoon vrij zwemmen veel leuker is dan zwemles. Je behaalt op die manier helaas geen enkel diploma, dus wij opperden nog even vol te houden waarop hij zich weer voornam tot en met het C diploma door te gaan. Onlangs vierden wij zijn vijfde verjaardag, Pepijn is geboren op vrijdag de dertiende van 2009. Gezien zijn niet te stillen honger naar informatie en wetenswaardigheden zit hij boordevol vragen. Lang leven tv programma's als het Klokhuis en Freek in het wild. Vragen omtrent zijn geboorte zijn lastig te beantwoorden. Het was de meest vreselijke week uit mijn en AR zijn leven waarin we van de ene emotie in de andere vlogen met een uiteindelijk geweldig resultaat, ons zoontje. Alles wat fout kon gaan ging fout, ik verkeerde in levensgevaar en AR werd verteld dat ik het waarschijnlijk niet zou overleven en ik miste vanwege de levensreddende operatie die volgde de eerste zeven uren uit het leven van Pepijn. Er is geen mooi verhaal te vertellen. Veel liever vertel ik over de dagen erna. De dagen vol liefde en geluk. Als je uit elkaar zou kunnen knallen van geluk zou ik het weten. De dagen vol waardering. Voor elkaar, voor het leven en voor alles waar we voor hebben gewerkt en ons voor hebben ingezet. Ik zou volgens de artsen minstens een jaar niet kunnen werken en besloot mijn werk op te zeggen en me volledig te richten op het moederschap. Ik ontving veel kritiek over deze keuze en er was weinig begrip. Ik ontdekte dat mijn naderende einde, de ervaring van het bijna dood gaan mij drastisch heeft veranderd. Ik geef niet om de mening van anderen, ik sta achter mijn keuzes en geniet van de mogelijkheden en de vrijheid die het me bied. Het gras is niet groener aan de overkant en als dat wel het geval is dan gun ik dat de overkant van harte zonder dat het mij beïnvloed. Ik vergelijk mij niet met anderen, ik doe wat mijn hart mij ingeeft en waar ik gelukkig van wordt. Wat doe je nou eigenlijk, wordt mij vaak gevraagd. 

Ik geniet..

L♥VE

★

©FRIVOLE

©FRIVOLE

Styling & fotografie: ©FRIVOLE

Fijn dat Bella weer lekker in haar ledikant slaapt. Ze gooit nog steeds van alles uit haar bed, dat blijft haar lolletje. En ze zet haar tanden in haar bedje waardoor hier en daar de verf er weer wat af is. Ze blijft een hittepetit. Ik neem het voor lief met een klein beetje pijn in mijn hart. Ze deelt klaarblijkelijk niet mijn liefde voor oude meubelen. Ik verfde haar ledikant in de kleur 'Sweetheart' van Painting the Past, mat. Spijlen verven is niet mijn favoriete bezigheid maar het resultaat maakt alles goed. De wieltjes liet ik origineel. Het voordeel van de verf van Painting the Past is dat je geen grondverf hoeft te gebruiken. Je moet wel twee keer verven. Ik heb er nog even aan gedacht een vloerkleed te haken maar het ledikant staat mooi zo op de witte houten vloer. De gordijnen heb ik gewassen en vervolgens in een prop laten drogen. Gekreukt vind ik ze nu eenmaal het mooist. Omdat de lussen niet om de tak passen heb ik er touw doorheen geregen en dat weer om de tak gewikkeld. De gordijnen heb ik lang gelaten zodat het losjes onder het ledikant ligt, lekker rommelig. 

L♥VE

★

©FRIVOLE

©FRIVOLE

Styling & fotografie: ©FRIVOLE

Er is mij eens gevraagd of ik iets zou willen laten zien van onze slaapkamer. Wij slapen op zolder, waar ook mijn werkplek is. Het is één grote ruimte. Ik heb een groot hoofdbord gemaakt met poeder roze stof van Tilda voor ons simpele bed van onbehandeld blank steigerhout. Het hoofdbord zorgt voor een duidelijke scheiding tussen het slaapgedeelte en mijn werkplek. Houten witte vloer, fris witte wanden en de balken in het zicht. Veel kasten van Ikea voor kleding, schoenen, etc. Aan de onderste balken hing ik staaldraad met knijpertjes, er aan hangen op maat gemaakte linnen look gordijnen. Ik heb aan de andere kant van de zolder wit geverfde houten bakken onder de schuine wand. Ik wilde het aan deze kant wat luchtig houden, vandaar de gordijnen. Achter de gordijnen staat veel zooi, overblijfsels van de webshop en curver bakken vol fournituren e.d. Ik denk dat ik het allemaal alvast in ga pakken en naar de overvolle opslag breng. Kunnen de gordijnen weg, hoe meer ruimte hoe beter.. 

L♥VE

★

Uiteindelijk kwam het toch op een onverwacht moment. AR was net onderweg naar huis na een bezoek aan zijn moeder. Ik kreeg het telefoontje met de mededeling. Bij thuiskomst vertel ik AR dat zijn moeder is overleden. Hij vraagt of ik een grapje maak. We hebben al zo vaak afscheid genomen dat het bijna onoprecht werd, bijna. Iedere keer volgde er weer de strijd omdat ze niet wilde opgeven. En volgde de frustratie en het verdriet bij alle dierbaren om haar heen. Zelfs de artsen zaten met hun handen in het haar. Er is niets vreselijker dan iemand onnodig zien lijden. Het was onmogelijk tot haar door te dringen, haar lichaam liet het afweten en ze had pijn maar in haar hoofd was er niets aan de hand. Ze had toch zeker geen kanker, was haar respons op de heldere momenten die er steeds minder waren. Wanneer er niets is wat je voor iemand kunt doen en je iemand voor je ogen ziet aftakelen is het moeilijk aan niets anders te denken en je ergens anders op te richten. Je leven draait om diegene. Je leven staat als het ware in de wacht. Omdat je in dit geval niet kunt wachten op beter tijden, wacht je op de dood. Als dat moment aanbreekt is het onwerkelijk en ben je opgelucht, blij en verdrietig tegelijk. De strijd is gestreden. Helaas geen winnaars maar een groot verlies. Toch was het afscheid mooi, persoonlijk. We hopen dat het was zoals ze het zou willen. Afgelopen woensdag werd ze begraven. Een zwangere vriendin was aanwezig. De volgende dag vierden we Pepijn zijn 5de verjaardag. 

L♥VE